| పేరు (ఆంగ్లం) | Kathimanda Pratap |
| పేరు (తెలుగు) | కత్తిమండ ప్రతాప్ |
| కలం పేరు | – |
| తల్లిపేరు | కన్నమ్మ |
| తండ్రి పేరు | ప్రభాకరరావ్ |
| జీవిత భాగస్వామి పేరు | ఉషాజ్యోతి |
| పుట్టినతేదీ | 1/21/1978 |
| మరణం | – |
| పుట్టిన ఊరు | తూర్పుగోదావరి జిల్లా సఖినేటిపల్లి |
| విద్యార్హతలు | – |
| వృత్తి | జర్నలిస్ట్ అండ్ ఒకేషనల్ కాలేజి ప్రిన్సిపాల్ |
| తెలిసిన ఇతర భాషలు | – |
| చిరునామా | – |
| ఈ-మెయిల్ | – |
| ఫోను | – |
| వెబ్ సైటు / బ్లాగు పేరు, లంకె | – |
| స్వీయ రచనలు | నాలుగు కవితా సంకలనాలు ప్రచురితం .ముద్రణ దశలో పిచ్చోడి చేతులో పె (గ) న్ను కవితాసంకలనం ఇంతవరకు 800పైనే కవితలు రాశారు. 600పైగా కవితలు సేవ, మయూరి, ఆంధ్రభూమి, వార్త, ప్రజాశక్తి, ఆంధ్రజ్యోతి, ఆంధ్ర ప్రభ, ఎంప్లాయిస్ వాయిస్ తదితర పత్రికల్లో ప్రచురితం అయ్యాయి. కథలు 9- వివిధ పత్రికల్లో ప్రచురితం. 14 నాటకాలు, 3 టేలీపిల్మ్స్ రాశారు. 200పైగా వ్యాసాలూ వివిధ పత్రికల్లో ప్రచురితం మయూరి వీక్లీలో కాలమిస్ట్ గా పనిచేసారు ప్రజాశక్తి దినపత్రిక ఒక సంవత్సరంలో రాజకీయ కార్టూనిస్ట్ గా పనిచేసారు |
| ఇతర రచనలు | – |
| ఈ-పుస్తకాల వివరాలు | http://kinige.com/author/Kathimanda+Pratap |
| పొందిన బిరుదులు / అవార్డులు | ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రభుత్వం చే గుర్రం జాషువా పురస్కారం 2017 అందుకున్నారు ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రభుత్వంచే ఉగాది పురస్కారం -2016 అందుకున్నారు అమెరికా న్యూ లైఫ్ యూనివర్సిటీ నుండి గౌరవ డాక్టరేట్ అందుకోడం మాప్స్ ద్వారా ” సాహిత్య భూషణ్ “అవార్డ్ అందుకోడం రోటరీ క్లబ్ నుండి “సాహితీ రత్న అవార్డ్” వర్ధమాన రచయితల వేదిక అధ్యక్షుడిగా ఎన్నిక కావడం వివిధ సాహిత్య సంస్థల కవితల పోటీల్లో అనేక సార్లు ప్రథమ బహుమతి గోదావరి పుష్కరాలు కవితా పోటీల్లో రాష్ట్ర స్థాయి ప్రథమ బహుమతి సాధించడం ప్రపంచ తెలుగు కవిత్వోత్సవం – కన్వీనర్ గా తెలుగు రక్షణ వేదిక జాతీయ కార్యదర్శిగా కొనసాగుతున్నారు |
| ఇతర వివరాలు | కత్తిమండ ప్రతాప్ యువ కవి. కవి సంగమం రచయితలలో ఒకరు. |
| స్ఫూర్తి | – |
| నమూనా రచన శీర్షిక | రాలిపోయే కాలం |
| సంగ్రహ నమూనా రచన | సముద్రం ఒడ్డున దొరికే గువ్వల్లో కుంచిచే మనసులాగ లోతుల్లో దొరికే గులకరాళ్ళు ఆకారాలై మనిషి కళాఖండాలను మైమరపిస్తూ ఏడుపిస్తున్నాయి |
కత్తిమండ ప్రతాప్
సముద్రం ఒడ్డున దొరికే గువ్వల్లో
కుంచిచే మనసులాగ
లోతుల్లో దొరికే గులకరాళ్ళు
ఆకారాలై మనిషి కళాఖండాలను
మైమరపిస్తూ ఏడుపిస్తున్నాయి
తడిచే నేల నెలవంకను తనలో దాచుకొంది
ముద్దాడే చందమామ సిగ్గులొలికింది
గోరు ముద్దలు తినిపించే చిన్నారిని
మైమరపించి
రాలిపోయే కాలం వెక్కిరిస్తోంది
కాలం చెల్లిన పువ్వులాగా!
వర్తమానంలో మళ్లీ స్వగతాలై
గతాలను చితి చేస్తున్నాయి
మాటలన్నీ చేతలైతే
నడిచే దారి బీటలు తీస్తోంది
ఎడారిలో ఎన్నో టచ్‌మినాట్ మొక్కలు
సిగ్గుగా కళ్ళు మూసుకుంటూ
తల వంచుకుంటున్నాయి
కాలాలు మారి కఠినమవుతున్నాయి
నడిచే కాలం భవిష్యత్తునే శాసిస్తోంది
ప్రశ్నించే సమాజం ఎప్పుడూ ఒక
ప్రశ్నగానే మిగిలిపోతుంది
———–
