వేముల ఎల్లయ్య

వేముల ఎల్లయ్య దళితవాద తెలుగు సాహిత్యంలో దృవతార. “వేముల ఎల్లయ్య రాసిన కక్క నవల ప్రత్యేకమైనది. మాదిగల వాడుక భాషను నవలలో సమర్ధంగా వినియోగిస్తూ, వారి సాంస్కృతిక, సామాజిక జీవన విధానాన్ని రచయిత చిత్రించారు. ఈ నవలలో కులవృత్తి చుట్టూ తిరుగుతూ, దళిత జీవితాన్ని చిత్రిస్తుంది.” మరో దళితవాద చైతన్యాన్ని, స్పృహను కలిగించే నవల “సిద్ధి”. “ఈ నవల దళితవాద సామాజిక సాంస్కృతిక జీవితాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది.” వేముల ఎల్లయ్య తమ సాహిత్యంలో మాదిగ జాతిపై జరుగుతున్నటువంటి అన్యాయాలు, అవమానాలను, హీనత్వంతో అమానుషంగా చూడబడుతున్న స్థితిని, మాదిగ సంస్కృతి, ఆచార వ్యవహరాలను తన కక్క నవలలో అతిసులభమైన తెలంగాణ భాషలో సాధారణ ప్రజలకు కూడా అర్థం అయ్యేవిధంగా వివరించాడు. ఎల్లయ్య దండోరా ఉద్యమంలో కీలకంగా పనిచేస్తూ మరొకవైపు తనదైన శైలిలో విమర్శనాత్మకమైన
నవల, కవిత్వం, కవితలు, సాహిత్యం, కథలు, వ్రాస్తు, తెలుగు సాహిత్యం, దళిత సాహిత్యం లలో చర్చ పెడుతూ దళితుల సాహిత్యం, మాదిగల సాహిత్యంలో తమదైన శైలిలో వ్రాయాలని చాల మందికి స్ఫూర్తినిస్తూ తెలుగు సాహిత్య రంగంలో ముందుంటున్నారు. అంతేకాక ఇతను తిరుగుబాటు సాహిత్యాన్ని కూడా బయటకు తీసుకరావడంలోను కీలక పాత్ర పోషించారు. దానితో పాటు మాదిగ జీవితాన్ని అవపొసన పట్టిన ఎల్లయ్య మాదిగ జాతి యొక్క భాష, సంస్కృతి, చరిత్రలపై నితంతరం కృషి చేస్తున్నారు. సాహిత్య సభలు, సాహిత్య సమీక్షలు, సాహిత్య పత్రికలతో మాదిగ సమాజాన్ని తనదైన శైలిలో చైతన్య పరుస్తున్నాడు. ఈ రోజు కక్క నవల ప్రపంచంలో ప్రసిద్ధి గాంచిన యునివర్సిటీలో పరిశోధన పత్రంగా గుర్తించబడింది. మాదిగ జాతి యొక్క ఔన్యత్యాన్ని ప్రపంచానికి చాటిచెప్పాడు. చెప్పులు కుట్టిన చేతులే చరిత్రను తిరగరాయ బడతాయనడానికి వేముల ఎల్లయ్య నిదర్శనం.

దళితవాద కవితా సంకలనాలు ముల్కి
దాదాపు అన్ని సమాజాలలో మెజారిటీ మత భావజాలం ఆవరించి ఉంటోంది. ప్రత్యక్షంగా బైటపడని చోట కూడా పరోక్షంగా దాని ప్రభావం ఎంతో ఉంటుంది. అ లాంటి ఈ లోకంలో ఒక మైనారిటీ వాయిస్ కు … అందులోనూ దేశ విభజనాభారాన్నీ, నిందల్నీ, గోబెల్ ప్రచారాల్నీ అకారణంగా మోస్తున్న ముస్లింల నుంచి వస్తున్న సాహిత్యానికి సమ్మతి లభించి ప్రత్యేక సంచికలు వేయడానికి ముందుకు రావటం అంటే ఎంతో విశాలత్వం, ఎంతో చైతన్యం వున్న వాళ్లకే సాధ్యమవుతుంది.

బహుశా అందుకే ఆ పని తెలుగు సాహిత్యంలో జరుగలేదు. దశాబ్దంన్నర కాలంగా ముస్లిం సాహిత్యం వస్తున్నా కూడా జరుగలేదు. స్త్రీ, దళిత, తెలంగాణా సాహిత్య ప్రత్యేక సంచికలెన్నో వచ్చాయి. కొన్ని మెయిన్ స్ట్రీమ్ పత్రికలు సైతం ఈ సంచికల్ని తీసుకువచ్చాయి. కానీ ముస్లిం సాహిత్య విషయమై ఎవరూ ముందుకు రాలేదు.

పత్రికలు ముస్లిం సాహిత్యం విషయంలో ఎలాంటి చర్చలకు చోటు ఇవ్వలేదు. తెలుగు సాహిత్యంలో భూకంపం పుట్టించిన జల్జలా లాంటి గొప్ప కవితా సంకలనాన్ని సమీక్షలకే పరిమితం చేశాయి. దాంతో ముస్లిం కవులకూ, ఈ సాహిత్యోద్యమాన్ని అందిపుచ్చుకోవాల్సిన వాళ్లకూ ఎలాంటి ప్రోత్సాహం లేకపోయింది. తర్వాత వచ్చిన ఫత్వా, అజా విషయంలోనూ అదే జరిగింది.

ఇట్లాంటి నిశ్శబ్ద వివక్ష కొనసాగుతున్న సమయంలో ఏడాదిన్నరపాటు కష్టపడి ముల్కి మూడవ సంచికను ముస్లిం సాహిత్య ప్రత్యేక సంచికగా తీసుకువచ్చాం …. (అదే ఇప్పుడు పుస్కకరూపంలో మీ ముందుంది)
(వేముల ఎల్లయ్య, స్కైబాబ)

ఇందులో వతన్, ఖబూతరా, సండాస్, ముసీబత్ వంటి కథలు;
హిందువులు ఈ దేశస్తులు కారు,
హిందుత్వకు విరుగుడు హేతువాదం కాదేమో,
భారతీయ ముస్లింల వెనుకబాటుకు కారణాలు,
తెలుగు కథల్లో ముస్లిం జీవితాలు- భాష,
మతమార్పిడి,
సెక్యులరిస్టుల దగ్గర సరైన ఆయుధంలేదు,
బాధితులను నిరాయుధుల్ని చేయడమే లౌకికవాదమా?,
భారత ముస్లింలు – రిజర్వేషన్ల ఆవశ్యకత వంటి వ్యాసాలు;
అనేక కవితలు, సమీక్షలు వున్నాయి
http://www.anandbooks.com/Mulki-Muslim-Sahitya-Sankalanam

———–