| పేరు (ఆంగ్లం) | Noojilla Srinivas |
| పేరు (తెలుగు) | నూజిళ్ళ శ్రీనివాస్ |
| కలం పేరు | – |
| తల్లిపేరు | – |
| తండ్రి పేరు | – |
| జీవిత భాగస్వామి పేరు | – |
| పుట్టినతేదీ | – |
| మరణం | – |
| పుట్టిన ఊరు | – |
| విద్యార్హతలు | – |
| వృత్తి | లెక్చరర్ |
| తెలిసిన ఇతర భాషలు | – |
| చిరునామా | – |
| ఈ-మెయిల్ | – |
| ఫోను | – |
| వెబ్ సైటు / బ్లాగు పేరు, లంకె | – |
| స్వీయ రచనలు | – |
| ఇతర రచనలు | https://www.neccheli.com/2020/06/%e0%b0%a8%e0%b1%82%e0%b0%9c%e0 |
| ఈ-పుస్తకాల వివరాలు | – |
| పొందిన బిరుదులు / అవార్డులు | – |
| ఇతర వివరాలు | వృత్తి ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్, ప్రభుత్వ డిగ్రీ కళాశాల, ఆలమూరు, తూర్పు గోదావరి జిల్లా. ఇంతకు ముందు రాజమహేంద్రవరం ఆర్ట్స్ కళాశాలలో, రాష్ట్ర ప్రభుత్వ సచివాలయంలో హైదరాబాద్ లో పని చేశాను. తూర్పుగోదావరి జిల్లా జగ్గంపేట జన్మస్థలం. తండ్రి గారు కీ.శే. నూజిళ్ళ లక్ష్మి నరసింహ గారు ప్రముఖ గేయ రచయిత. వారే స్ఫూర్తి. తల్లి గారు కీ.శే. శ్రీమతి సత్యవతి గారు. ఈ రంగంలో నా అభిరుచిని ప్రోత్సహించిన వ్యక్తీ. ప్రవృత్తి గేయాలు, కవితలు తెలుగు, ఇంగ్లీష్ లో రాయటం, పాడటం. ముఖ్యంగా గోదావరి యాసలో,జానపద శైలిలో పాటలు రాయడం. “ఆయ్..మేం గోదారోళ్ళమండి.. “ ప్రాచుర్యం పొందిన గేయం. గత రెండు దశాబ్దాలకు పైగా రాస్తున్నాను. 1500 కి పైగా గేయాలు రచించాను. |
| స్ఫూర్తి | – |
| నమూనా రచన శీర్షిక | తెలియనే లేదు |
| సంగ్రహ నమూనా రచన | తెలియనే లేదు… అసలు తెలియనే లేదు .. తెలియనే లేదు… నాకు తెలియనే లేదు .. |
నూజిళ్ళ శ్రీనివాస్
తెలియనే లేదు…
తెలియనే లేదు…
అసలు తెలియనే లేదు ..
తెలియనే లేదు…
నాకు తెలియనే లేదు ..
ఎలా గడిచేనో కాలం తెలియనే లేదు…
ఇలా ఎప్పుడేదిగానో తెలియనే లేదు…
నిన్నదాక నే పొందిన అనుభవాలన్నీ
జ్ఞాపకాలుగా మారుట తెలియనే లేదు..!
చరణం-1:
పల్లె లోన అమ్మ నాన్న తోన ఆట
లాడుకున్న రోజు మరవనే లేదు
ఇంతలోనే మనుమలొచ్చి నన్ను తాత
అంటుంటే అర్థం కావటం లేదు
పలక పట్టుకొని బడిలోకి పోయిన
గుర్తులు ఇంకా మాయనే లేదు
పదవీ విరమణ ఎప్పుడు జరిగేనో
నాకు అసలు అర్థం కాదు!
చరణం-2:
అర్ధనా, కానీలతో కొన్న తీర్థాల
అప్పచ్చి తీపిని మరవనే లేదు
తీపి వద్దనేటి మాయ మధుమేహం
ఎప్పుడంటుకొందో అర్థమే కాదు
కోతి కొమ్మచ్చిలో చెట్టు పుట్టలెక్క
తగిలిన దెబ్బలు తగ్గనే లేదు
అడుగు వేయలేని మోకీళ్ళ బాధలు
ఎప్పుడు వాలేనో అర్థం కాదు!
చరణం-3:
పెళ్ళైన చావైన పిల్లలందరూ కూడి
సందడి చేయుట మరవనెలేదు
అన్నింటికీ నేను పెద్దగా మారిన
మార్పెప్పుడొచ్చేనో అర్థం కాదు
పగలు రాత్రి అమ్మ ఒడిలో అనందంగా
నిద్దుర పోయింది మరవనే లేదు
నిద్దుర పట్టని బాధలిట్లా నన్ను
చుట్టూ ముట్టిందెపుడో అర్థమే కాదు!
చరణం-4:
అన్న దమ్ములతొ, అక్క చెల్లెళ్ళతో
పంచుకున్న ప్రేమ మరువనే లేదు
ఆస్తి పాస్తుల్లోనా పొలము పుట్రా లోన
వాటాలు పంచుట అర్థమే కాదు
పండగ రోజుల్లో అమ్మ తలంటిన
జుట్టు తడి ఇంకా ఆరానే లేదు
పండగ సందడి మాయం చేసేసిన
ఒంటరి బతుకసలర్థం కాదు..!
చరణం-5:
ఉంగరాల జుట్టు నూనూగు మీసాల
గర్వము నేనింకా మరవనే లేదు
ముగ్గు బుట్టైనట్టి జుట్టు రాలి పోయి
ముదుసలి నైనది అర్థం కాదు
అందమైన బతుకు నిమ్మని దేముడికి
చేసిన ప్రార్థన మరవనే లేదు
అంతలోనే ఈ ఆఖరి గడియలు
ప్రాప్తించుటన్నది అర్థమే కాదు…!
———–
