| పేరు (ఆంగ్లం) | Balasudhakar Mouli |
| పేరు (తెలుగు) | బాలసుధాకర్ మౌళి |
| కలం పేరు | – |
| తల్లిపేరు | – |
| తండ్రి పేరు | – |
| జీవిత భాగస్వామి పేరు | – |
| పుట్టినతేదీ | 22/06/1987 |
| మరణం | – |
| పుట్టిన ఊరు | పోరాం గ్రామం, మెంటాడ మండలం, విజయనగరం జిల్లా |
| విద్యార్హతలు | – |
| వృత్తి | ఉపాధ్యాయుడు, రచయిత, కవి |
| తెలిసిన ఇతర భాషలు | – |
| చిరునామా | – |
| ఈ-మెయిల్ | – |
| ఫోను | – |
| వెబ్ సైటు / బ్లాగు పేరు, లంకె | – |
| స్వీయ రచనలు | • ఆకు కదలని చోట (కవిత్వం-2016) • ఎగరాల్సిన సమయం (కవిత్వం-2014) • నీళ్లలోని చేప (కవిత్వం-2018) • భూమి పెదాలపై (కవిత్వం-2019) • దుఃఖపు వొరుపు (కవిత,కథ,డైరి-లాక్డౌన్ సాహిత్యం-2021) • స్వప్న సాధకులు (2017-విద్యార్థుల కవిత్వం-సంపాదకత్వం) • చర్య 5th బులిటెన్ – రైతుపోరాట ప్రత్యేక సంచిక (జనవరి,2021-సంపాదకత్వం) • నిర్వేదస్థలం (కవిత్వం-2022) • తరగతిగది స్వప్నం (అముద్రిత దీర్ఘ కవిత) |
| ఇతర రచనలు | – |
| ఈ-పుస్తకాల వివరాలు | – |
| పొందిన బిరుదులు / అవార్డులు | • 2016లో ఫ్రీవర్స్‌ ఫ్రంట్‌, • 2015లో భారతీయ భాషా పరిషత్‌ పురస్కారం, కలేకూరి స్మారక కవితా పురస్కారం, విమలా శాంతి సాహితీ పురస్కారం, • 2014లో ఉమ్మడిశెట్టి సాహితీ అవార్డు, యువసాహితీ పురస్కారం. కేంద్ర సాహిత్య అకాడమీ యువ పురస్కారం 2018 గ్రహీత |
| ఇతర వివరాలు | మౌళి తెలుగు రచయిత. అతను రాసిన “ఆకు కదలని చోట” కవిత్వ సంపుటికిగాను 2018 కేంద్ర సాహిత్య యువ పురస్కారానికి ఎంపికయ్యాడు. మౌళి తెలుగు రచయిత. అతను రాసిన “ఆకు కదలని చోట” కవిత్వ సంపుటికిగాను 2018 కేంద్ర సాహిత్య యువ పురస్కారానికి ఎంపికయ్యాడు. . ఉత్తరాంధ్ర కవిత్వంలో నవ్య గొంతుకగా మౌళి నిలిచాడు. 2014లో ఆయన ప్రచురించిన “ఎగరాల్సిన సమయం” కవితా సంపుటి సాహితీవిమర్శకుల ప్రశంసలను అందుకొంది. అనేక అవార్డులను పొందింది. ఆ తరువాత రెండేళ్లకు “ఆకు కదలని చోట” సంపుటిని మౌళి వెలువరించాడు. తన తరగతి గదిలోని విద్యార్థుల కవిత్వంతో 2017లో “స్వప్న సాధకులు” అనే సంకలనం ప్రచురించాడు. పదేళ్లుగా కవిత్వంలో తన ముద్ర కోసం ప్రయత్నిస్తున్న మౌళి అనేక అవార్డులను అందుకొన్నాడు. |
| స్ఫూర్తి | – |
| నమూనా రచన శీర్షిక | – |
| సంగ్రహ నమూనా రచన | – |
బాలసుధాకర్ మౌళి
రెండు మైళ్ల అవతల
~
రెండు మైళ్ల అవతల – బాలసుధాకర్ మౌళి
ఇక్కడికి
రెండు మైళ్ల అవతల ఒక ఊరుంది
ఊరిని చేరాలంటే నదిని దాటాలి
నదిని దాటాలంటే
తెప్ప వేయాలి
ఇక్కణ్ణుంచి అక్కడికి
ప్రయాణించటం ఎప్పుడూ ఒక లాలన
అక్కడికి చేరాక
అక్కడే వుంటానని లేదు
అక్కణ్ణుంచి యింకో దగ్గరకు వెళ్లాలి
వెళ్లాల్సిన ఊళ్లు
ఒకటి రెండు కాదు అనేకం
ప్రతి రెండు ఊళ్లకు మధ్య నది
ప్రతిసారి నదిని దాటాల్సిందే
దాటాల్సిన నదితో
మునుపెన్నడూ పరిచయం వుండదు
దాని ఉరవళ్లు పరవళ్లు తెలీదు
దాని ఉరుకులూ మలుపులూ తెలీదు
దాటాలి
దాటాల్సిందే
నదిని దాటితేనే
ఊరిని చేరుకోగలం
ఊళ్లను చేరితేనే
మనుషులను కలుసుకోగలం
ఊరికి ఊరికి మధ్య
ఇన్ని నదులుంటే
మనిషికి మనిషికి మధ్య
ఇంకెన్ని నదులున్నాయో
ఒక తెప్ప ఒక తెడ్డు
అంతే
ఊళ్లను చేరినట్టే
మనుషులనూ చేరాలి
మనుషుల మధ్య
నదులొక్కటే కాదు
మహాసముద్రాలూ వుండొచ్చు
మహాసముద్రాలున్నా
మంచు పర్వతాలున్నా
చేరాల్సిన
ఊరిని చేరాలి
కలవాల్సిన
మనిషిని కలవాలి
కలిసి
ఇంత గోడును
వెళ్లబోసుకుని
బండిడు బరువుని
దించుకోవాలి
2
లో దుఃఖం
~
సన్నని దుఃఖస్వరం
ఇల్లంతా వినిపిస్తుంది
ఎలా చొరబడిందో
ఎవరు వదిలి వెళ్లారో
ఏ గదిలోకి వెళ్లినా
దుఃఖపు గూటిలో
చిక్కుకున్న విషాదానుభవం
నిద్రలోనూ
ఎవరో ఏడుస్తున్నట్టు
సన్నని వొణుకు గొంతు
నా కన్రెప్పలు పైకెత్తి
ఉప్పొంగే దుఃఖపు కెరటం
కెరటం ఉబికిన ఆనవాలు
తెలుస్తూనే వుంది
ఎవరు ఏడుస్తున్నారో
ఎవరో
దుఃఖస్వరం మాత్రం
సన్నగా ఇల్లంతా వినిపిస్తుంది
ఇంతమందిని
లెగనెత్తుకొచ్చిన అమ్మ
ఇంతకు వందరెట్లు దుఃఖాన్ని
చూళ్లేదూ
ఏ ఇంటికైనా
దుఃఖాన్ని వేరే పరిచయం చేయాలా
తల్లులందరిలో
పెంకుగట్టిన దుఃఖాన్ని
తట్టిలేపితే
ఇళ్లు తాళగలవా
తల్లుల ముందు
ఇదేమంత దుఃఖం
దుఃఖాన్ని
గొయ్యి తీసి ఎప్పుడో పూడ్చిపెట్టారు
తల్లులు
వెచ్చని దుఃఖం
కళ్ల అగ్నిపర్వతాల గుండా
శరీరం మూలమూలకూ
ప్రవహిస్తుంది
దుఃఖానికి
ఆనకట్ట వేయకపోతే
దుఃఖం వరదలో చిక్కుకుని
బయటపడలేం
లే
ఇలా కత్తవా పారా
అందుకో
దుఃఖానికి
గట్టు కట్టాలి.
*
3
మిగిలే మనుషులు
~
మాట్లాడాలని వుంది
ఇన్ని యోజనాల దూరం దాటి వచ్చి
ఏం మాట్లాడకుండా
అరిగిన కాళ్లతో
చినిగిన కండువాతో
ఉత్తినే అలా చేతులు వూపుకుంటూ
కదిలివచ్చేయటం
ఏమంత సౌఖ్యంగా
అనిపించలేదు
మాట్లాడాలి
మాట్లాడాలనుకుంటేనే ఐపోదు
కలిసి కలివిడిగా తలో ఇంత గంజి తాగాలి
కుదిరితే
ఒకరి నోటికి ఒకరు
ఇంత ముద్దని ఆప్యాయంగా
తినిపించుకోవాలి
నీకూ నాకూ మధ్య ఎన్ని గోడలున్నా
దీపం వెలుతురులో
అవి ఇట్టే కరిగిపోతాయి
మాట్లాడాలనుకుని మాట్లాడకుండా
తిరుగుముఖం పట్టడం
తిరుగుముఖంలోని దిగులుని
ఎవరితో చెప్పుకుంటే
చల్లారుతుంది
దించాల్సిన వద్దే
గుండెబరువుని దించుకోవాలి
మాట్లాడటం
వీలుకాని పనేం కాదు
కలవని మనుషులనూ
మాట
ఇంత మట్టి వంతెన వేసైనా
కలుపుతుంది
మాట్లాడకుండా వచ్చేయటం
ఏమంత బాలేదు
మాట్లాడితేనే
మనుషులు కలుస్తారు
కలిసిన మనుషులే
మాట్లాడుకోవటానికి మిగుల్తారు.
*
బాలసుధాకర్ మౌళి
———–
